Aşkın dili, dini, rengi hele ki siyaseti hiç yoktur. Korkmayın, aşık olun ve aşkınızın arkasında durun...

8 Ekim 2012 Pazartesi

Irıs Galey/Babam Öldüğünde Ağlamadım

zor bir yaşam başkalarının dokunuşlarıyla daha zor bir hale nasıl getirilir...


Bu kitabı bir arkadaşım tututşturdu elime çok etkilendim sen de okumalısın diye... Konusunun çok farklı olabileceğini düşünmüştüm, ne bileyim duygusal dramatik üzülerek hüzünlenerek okuyacağımı falan...
Aksine öfke ile okuduğum bir kitaptı...
İlk başlarda bırakmayı düşündüm. Ama neyse ki kitabı bitirebildim.
Kitaptan hiç hoşlanmadığımı söylemek isterim...


arka kapaktan;

Irıs sırrını açıkladığında 14 yaşındaydı.İki gün sonra babası kendisini vurarak intihar etti. Bir kız enstitüsüne gönderilen  Irıs, bir daha bu konuyu asla açmadı. Ta ki 40 yıl sonra Yeni Zelanda'da televizyonda ensest üzerine bir program görüp kendi hayat hikayesininin trajedisini yazmaya başlayıncaya kadar... 

....
içinden;
Sanat, içinde kendimi unuttuğum tek şeydi.
...
ve insanlar savaşlarda, savunmasız çocuklara ve hayvanlara neler yapmışlardı. Niçin sadece sevgi, güzellik, mizah ve iyi duygular olamıyordu? Niçin kıskançlık, para hırsı, illüzyonlar ve rekabet vardı. Mozart'ın "Büyülü Flütler'ini " dinlediğimde böyle büyük ve saf bir eser yaratabildiği için gözlerim yaşarıyordu! Benim için Mozart diğer tüm komporizotörlerden daha çok "ızdırabı yenmiş"ti.
...
"Birçok insanın sevme kabiliyeti yoktur sevemez veye bundan korkar" diyordu bana, "Gerçek insanlık, paylaşmaktır, kendini ifade etmektir ve birikte gelişmektir, ancak sevgi suçluluk duygusu altında eziliyorsa insan kızgın, kinli ve sonucunda da yıkıcı olur.
...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder